Sinds mijn laatste reisverhaal over Laos heb ik al weer de nodige avonturen beleefd en inmiddels ben ik twee landen verder, in het prachtige Vietnam. Maar eerst zal ik schrijven over mijn tijd in Cambodja.

Op 16 December, mijn pa’s verjaardag, vertrok ik vanuit Don Det naar Cambodja. De eerste verjaardag dat ik niet thuis was, wat toch wel voor een vreemd gevoel zorgde.

Eenmaal in Cambodja maakte ik in Stung Treng een tussenstop om naar de Preah Vihear tempel te gaan. In Stung Treng ontmoette ik twee Fransen die met zijn tweeen een budget van $24,- per dag hebben voor hun gehele reis. Door veel te liften en waarnodig in de openlucht te slapen weten ze binnen hun budget te blijven. Niet de meest comfortabele vorm van reizen, maar ze hadden veel mooie verhalen te vertellen en worden vaak uitgenodigd door locals om aan te schuiven voor het eten.

In Cambodja waar bijna alles betaald wordt met de dollar in plaats van de lokale Riel kwam ik ‘s avonds bij het betalen voor mijn slaapplek er achter dat $100,- biljetten geen handig betaalmiddel zijn en niemand hier terug van heeft. De banken waren al gesloten waardoor wisselen niet mogelijk was, gelukkig was de dag er op betalen geen probleem. Voor het eten liep ik tegen hetzelfde probleem aan, was het niet voor de eigenaar van het hostel die bereid was mij wat geld te lenen. Veel was ik echter niet nodig, want bij een lokaal restaurant was de rekening voor het eten en drinken slechts $1,-.

'S ochtends bij het nemen van een taxi naar de oude tempel ervaarde ik dat het hier toch allemaal wat anders werkt. Zo moest ik, net als de bestuurder, mijn stoel voorin de auto delen met een andere passagier. Zo wisten ze negen mensen in een auto te proppen met achterop de auto een vastgeknoopte scooter en bagage. De 9e eeuws tempel is op de top van een berg grenzend aan Thailand gepositioneerd. Jarenlang is gevochten om deze tempel die zowel door Thailand als Cambodia werd geclaimed. Hoewel het conflict beeindigd is in het voordeel van Cambodja zie je nog steeds bunkers en militairen met machinegeweren bij de tempel.

De volgende stop was Siem Reap waar de bekende Angkor tempels gevestigd zijn. Hier ontmoette ik Jurgen bij toeval weer die een dag langer op Don Det was gebleven. Samen met hem en Mike hebben we mountainbikes gehuurd en de vele tempels rondom Siem Reap verkend. Hoogtepunt was de tempel Angkor Wat die we bij zonsopgang bewonderd hebben. Zeer indrukwekkend en bijzonder om te realiseren hoe enkele van deze tempels meer dan 1000 jaar geleden zijn gebouwd.
De laatste dag in Siem Reap zijn we naar het nabijgelegen Tonle Sap meer gefietst. Vooraf werden we al gewaarschuwd door een werknemer van een tourbedrijf dat we enkel de dure toeristenboot konden nemen om het meer op te gaan, maar naar even zoeken vonden we een visser die ons mee wou nemen in zijn kleine vissersboot. In de zijtakken van het meer waren enkele ‘floating villages’ te zien, dit zijn kleine, vaak zelfvoorzienende dorpjes op het water. Tijdens de terugweg begon er wat water de boot in te stromen, de visser gebaarde dat we verder achterop moesten zitten maar het was al te laat, de boot was aan het zinken. Met overal water sloeg de paniek toch even toe, maar de visser sprong al uit de boot en kon gelukkig staan. Op het moment dat wij er uit wouden springen kwam net een toeristenboot aan varen die ons terug aan wal bracht. Hier stond de security van het tourbedrijf ons op te wachten met de mededeling dat we grote problemen hadden en dat ze de politie zouden bellen, want we konden niet zomaar bij een visser instappen maar moesten hun overprijsde tourboot nemen. De security bleef ons vragen welke visser ons had meegenomen, ook toen deze uiteindelijk terug kwam varen, waar wij natuurlijk geen antwoord op gaven. Tegen onze zin besloten we dat terugfietsen beter was dan het betalen van de visser waarmee we hem in de problemen zouden brengen en vervolgden onze weg. Gelukkig kwam de visser even later langs de weg varen en sloop hij aan wal zonder dat de security hem opmerkte. Wij betaalden hem snel het dubbele en gingen met een goed gevoel naar huis.

Vanuit Siem Reap vertrok ik naar Battambang, een kleinere en niet toeristische stad. Hier ontmoette ik een Nederlands stel en praatte ik voor het eerst sinds Bangkok weer Nederlands wat na lange tijd Engels spreken heel onnatuurlijk aanvoelde. In Battambang hebben we de Killing Caves en de Bat Cave bezichtigd. In en rondom de Killing caves zijn in de tijd van de Kmer Rouge (1970-1975) vele mensen vermoord en vervolgens in de grotten gegooid. Een monument, bestaande uit een glazen box, gevuld met schedels herinnert hier op bizarre wijze aan.
Een stuk verderop bij de Bat cave komen bij zonsondergang 3 miljoen vleermuizen naar buiten, gedurende meer dan 30 minuten zie je een constante zwerm van vleermuizen naar buiten vliegen.

Als enige westener tussen alle locals vertrok ik vanuit Battambang naar Phnom Penn. Na een kleine plas pauze zag ik tot mijn grote schrik de bus voor mijn ogen vertrekken. Na een stuk te hebben gerend stopte deze gelukkig, ik stapte weer in en de locals maar lachen. In Phnom Penn heb ik met een leuke groep mensen de kerstdagen doorgebracht. Kerstversieringen, veel gezelligheid en een heerlijke kerstmaaltijd zorgden ondanks de hitte toch nog voor een kerstgevoel. De nieuwe Hobbit film gevolgd door het nodige Angkor bier vormde een goede afsluiter.
Maar naast al het plezier kent Phnom Penn ook een andere kant. Onder leiding van de Khmer Rouge is in de periode van 1970-1975 bijna 1/3e van de bevolking vermoord. In Phnom Penn herinneren het Toul Sleng Genocide Museum, waar mensen op afschuwelijke manieren werden gemarteld, en de Killing Fields waar velen zijn geexecuteerd je hier aan. Niet de leukste manier om je tijd rond de kerst door te brengen, maar wel erg belangrijk.

Mijn volgende stop was Kampot dat dichtbij de zee ligt. Daar verbleef ik in het prachtige Mad Monkey hostel en ben ik samen met een Maleisische meid naar een hill station in de bergen gereden met prachtige natuur. Zij vertelde dat ze bij Air Asia werkt wat leidde tot een gesprek over de vliegrampen die dit jaar zijn gebeurt. Eenmaal terug in het dorpje waar wifi was stroomden de berichten bij haar binnen over de vliegramp met het Air Asia toestel. Erg bizar.

Na een tussenstop in Kep heb ik via Sihanoukville de boot naar Koh Rong genomen. Dit is een prachtig eiland met witte zandstranden, een echt paradijs. Zowel relaxen als feesten is mogelijk op dit eiland wat het een perfecte locatie maakte om de week rondom oud en nieuw door te brengen. Met een leuke groep mensen heb ik hier een super tijd gehad.