Waar mijn vorige verslag nog in Bangkok was, de stad waar ik arriveerde, ben ik inmiddels al weer in Laos, de tijd vliegt! In Bangkok heb ik nog de zonsondergang vanaf het skyterras van een van de hoogste gebouwen bekeken met prachtig uitzicht over gehele stad. Ook heb ik daar de film Interstellar gekeken (aanrader) in een vip bios voor slechts vier euro.

De volgende heb ik de trein naar Ayutthaya genomen. Deze treinrit van 2-3 uur kostte slechts 30 eurocent, geen geld. Aangekomen in Ayutthaya, een oude hoofdstad van Thailand, heb ik een boottour genomen om een deel van de ruines en historische tempels te bekijken waarmee Ayutthaya bezaaid is. De dag er op heb ik een fiets gehuurd waarmee iedereen de oude tempels in deze stad verkend. Het fietsen viel nog niet mee aangezien ze hier aan de andere kant van de weg rijden, maar ik heb het overleefd. De volgende dagen heb ik Lop Buri en Sukothai bezocht. Lop Buri is een stad waar honderden apen vrij rondlopen. Ze houden zich massaal op bij de grootste oude tempel in de stad en halen regelmatig het voedsel uit de handen van de vele toeristen. Sukhothai, het centrum van het oude koninkrijk Sukhothai, is eveneens een stad met vele ruines. Hier heb ik Thomas en Victoria ontmoet. Thomas vertelde vol enthousiasme over zijn trip naar Zuid-Amerika, dus daar gaat de volgende reis naar toe

. Waar Thomas naar het zuiden vertrok, zijn Victoria en ik richting het noorden vertrokken naar de stad Chang Mai. Hier hebben we een scooter gehuurd en zijn we de bergen ingereden naar een bekende tempel en hebben we na een pittige tocht van een paar uur door de jungle een waterval bezichtigd die de moeite eigenlijk niet waard was. De tocht zelf was echter een mooie ervaring.

Voor de volgende dag had ik de activiteit ziplinen gepland. Om 06.30 stond ik klaar om te gaan, maar ze belden dat er een boom op de route was gevallen waardoor het twee uur later werd. Op zich geen probleem, maar al snel bleek dat ik de enige was die de vroege tour had geboekt, en ze me daarom maar bij de volgende tour hadden ingepland. Ook dat was maar een persoon, wat ideaal was, want zo konden we snel van boom naar boom en was wachten niet nodig. Een omgevallen boom heb ik niet gezien, maar het ziplinen was geweldig.

Omdat het rijden van een scooter goed was bevallen had ik besloten de Mae Hong Son loop te rijden, dit is een route van ongeveer 600km met bijna 2000 bochten door de bergen van Thailand. Terug van het ziplinen heb ik een scooter gehuurd (125cc) en ben ik mijn tocht begonnen naar Pai. Na 10km begaf de achterrem het, gelukkig was ik nog niet in de bergen en was er een garage dichtbij. De rit naar Pai was prachtig, het is fantastisch om door de Bergen te rijden en de mooie natuur te zien. Pai is een soort hippiestadje, en met de vele bars met live muziek hangt er een relaxte sfeer. Ook is de temperatuur hier een stuk aangenamer. De volgende dag heb ik geraft in de rivier tussen Pai en Mae Hong Son. Hoewel het water in augustus meer dan een meter hoger staat vanwege het regenseizoen was het water nog steeds ruig en zijn de meesten meer dan eens uit de boot gevallen. De dag er op heb ik de locale canyon bezocht en ben ik doorgereden naar Mae Hong Son. Hier heb ik o.a. de Karen tribe (met de longnecks) en een hot spring bezocht. De rit naar de Karen tribe zou 1km zijn volgens de borden, maar 5km later stond nog steeds 1km op de borden. Op het volgende bord dat ik tegenkwam stond weer 1km, maar had iemand er een 1 voorgeschreven. Ik vroeg me af of ik ooit bij de tribe zou aankomen, maar na een rit van meer dan20km waarvan de laatste paar over niet geasfalteerde wegen met grote keien was ik eindelijk daar. Het was bijzonder om te zien, want deze mensen leven zonder elektriciteit en enige vorm van luxe. De volgende dag heb ik een dorpje hoog in de Bergen bezocht dat op de grens met Myanmar ligt. Deze moest ik natuurlijk even oversteken waardoor ik nu kan zeggen dat ik ook in Myanmar ben geweest. Vervolgens ben ik doorgereden naar een ander dorpje dat aan een prachtig meer ligt. Hier verblijven vele Thaise touristen uit o.a. Bangkok die wat verkoeling zoeken, ‘s nachts is het hier namelijk slechts 10 graden. Tussen alle Thaise mensen was ik de enige buitenlander die hier overnachtte, wat het alleen maar mooier maakte. Ook spreekt bijna niemand er Engels, maar de mensen zijn erg vriendelijk en zo was ik even later Muay Thai aan het kijken en bier aan het drinken met de toezichthouders van het park. De volgende dagen heb ik opnieuw vele kilometers gemaakt en heb ik een zwiterse jongen ontmoet waarmee ik de laatste dagen van de loop heb gereden. We hebben fantastische watervallen, zonnebloemvelden en alleen maar mooie natuur gezien. Ook hebben we de Doi Ithanon, de hoogste berg van Thailand bestegen. Vanwege het lagere zuurstofgehalte had mijn scooter het hier wel erg moeilijk, en wou deze niet sneller dan 20km/h de berg op, maar we hebben de top gehaald. Na vijf dagen rijden en vele kilometers verderwas ik weer terug in Chang Mai. De tocht was geweldig en mijn beste beslissing tot nu toe in mijn reis.

In Chiang Mai heb ik Victoria weer ontmoet en zijn we doorgereisd naar Chiang Rai. Hier hebben we the White Temple en the Black House bezocht, beide erg bijzonder en niet zoals de vele andere tempels. De volgende dag zijn we de grens met Laos overgestoken bij het plaatsje Huay Xai. Vanuit daar hebben we de slow boat genomen, dit is een tocht van twee dagen over de Mekong rivier naar de stad Luang Prabang. Het uitzicht vanaf de slowboat was prachtig en ik heb er veel leuke mensen ontmoet waarmee ik nu verblijf in Luang Prabang.

De tijd vliegt hier, en in slechts drie weken heb ik al zo veel meegemaakt dat het vreemd is om te beseffen dat ik nog niet eens op 1/10e van mijn reis ben.

Groeten vanuit Laos en de foto’s volgen nog.

P.S. Mijn tas heb ik nog, maar deze is al wel een oplader en zonnebril lichter